Bezoek aan Moshono Primary School, special need class
Lieve mensen,
Na de BBQ party van gister als afsluiter van de klim, gaan we vandaag op weg naarArushaom het projectMoshonoPrimary school te bezoeken. Dit is éénvan de tweepojectenwaar voor de donaties hebben op gehaald, een project dus waarvoor vele lezers, jullie dus een donatie hebben gedaan!Nogmaals dank!
Na een Engels ontbijt worden we met een busje opgehaald door Theo onze chauffeur die we de hele dag ter onze beschikking hebben. Heerlijk! Het is ongeveer 1,5 uur rijden naarAushavanuitMoshien onderweg kijken we onze ogen uit. Het Afrikaanse levenzien en voelen we. Geiten en koeien lopen in kuddes langs de weg met een hoeder, vaak eenjong jongetje. Kleine winkeltjes met bananen tot aan je doodskist. Alles kun je kopen zo direct aan de weg.
Brommers, voetgangers en fietsen alles vervoert zich over deze ene weg. We zien de Kilimanjaro nogmaals en zijn onder de indruk, daar hebben wij gestaan op de top! Het lijkt bijna onwerkelijk!
InArushaontmoeten we Leonie en Tarloch, vertegenwoordigers van Doingoood hier in Tanzania. Zij gaan mee naar de school en kennen het project goed.
Met felicitaties worden we ontvangen! We ontmoeten de kinderen in de klas waar voor we support hebben opgehaald.Kort geleden is er een stukje bijgebouwd aan de school en daar zijn twee klassen voor kinderen met een specialneed. In totaal zo’n 45kids. We gaan naar ze toe, proberen een praatje te maken enmaken foto’s. Dit laatste vinden ze geweldig. Zich zelf zien op de foto is nog leuker! We genieten met elkaar. Spreken met de teacher die graag vertelt over de klas. Het is natuurlijk bijzonder dat deze kinderen een kans krijgen om naar school te gaan, iets kunnen leren ook al is het onderwijs niveau niet zo hoog. Maar toch raakt de doelgroep mij opnieuw, iets machteloos overvalt me, naast de weet dat het geweldig is wat hier gebeurd. Tranen komen, en ook dat is prima.
Na een uitgebreide rondleiding door de school en de geweldige moestuin, gaan Daan en Joey een potje voetballen met dekidsin de brandende zon! Een feestje voor dekidsén een aantalteachers. De rest kijkt lekker toe vanuit de schaduw…
We maken nog een groepsfoto en overhandigen een cheque met het voorlopige bedrag dat beschikbaar is voor deze bijzondere kinderen, € 6000/=Omdat er nog steeds donaties binnenkomen is het totaal beschikbare sponsorbedrag nog niet helemaal bekend.
Dankbaarheid alom! Wat een prachtig bedrag al! We gaan goed in overleg om dit bedrag juist te besteden. Wij zijn blij dat we een stukje kunnen bijdragen aan dit grotere geheel. Of zoals Henk zei, een steen kunnen neerleggen van een groter "gebouw".Wij zullen wellicht nooit de omvang hiervan kunnen zien maar samen bouwen we aan iets moois!
We lunchen heerlijk inArushamet elkaar. Leonie en Tarloch gaan gezellig mee. Daarna rijden we terug narMoshi. Shoppen nog wat souvenirs, inclusief afdingenen rijden langs de lokalegroenteen fruit markt terug naar onzelodge.
Tijdens het diner onze laatste briefing. Hoe kijken we terug op de week? Wat heeft de klim met ons gedaan? Wat is je het meest bij gebleven? Wat overheerst is de saamhorigheid in de groep. Het met elkaar de top bereikt hebben. Elkaar nodig gehad te hebben, bemoedigende woorden die uit gesproken zijn. Het alles delen met elkaar op de berg van een spiegeltje,handgel, paracetamol, batterijen,diamoxendeettot aan een thermo onderbroek.
Zonder pijn geen glorie, wedidit! We laten eenstukjevan onszelf achter op de berg of nemen iets mee terug van de berg. Persoonlijke lessen hebben we geleerd, in moeilijke situaties kun je meer dan je denkt!
Wehuggenenhuggeneen laatste keer. Vannacht zal de eerste al vertrekken richting NL. Ieder gaat zijn eigen weg weer, zo gaat het.
Er gaat een reünie in juni gepland worden!
Lieve lezers dank jullie wel voor het mee reizen, jullie reacties zijn bemoedigend geweest!
Asantesana, hartelijk dank!
Dag 7, de afdaling
21-02-2016
Door Anneke
Lieve Allemaal,
Onze laatste “wandel dag” op de Kilimanjaro breekt aan. Zoals beloofd om 05.30 uur … thee op bed, lekker! Even poedelen met het bakje warme water dat we krijgen, backpack endaypackklaarmaken, eten,medicalen dan vertrekken. Zo is ons ochtend gebeuren afgelopen week verlopen. Vandaag geenmedical, we zijn allemaal gestopt met het slikken van dediamox, we dalenipvstijgen..
Inmiddels zijn we ook geroutineerd in het structureren van de backpack…
We worden verwend met een mooiezonsopgangvanaf onze kampeerplek. DeKiligloort nog steeds achter ons. Onze wandeling van vandaag zal zo’n 7 uur duren is de verwachting. Het eerste stuk is opnieuw stijl, nu naar beneden. Met regen wordt dit ook nog eens glad…we hopen dat de zon blijft schijnen!
In 5 dagen naar boven lopen en in 2 dagen naar beneden zegt al iets…. Nu lopen we niet dezelfde route terug,maar naar beneden gaat ook zekereen stuk sneller.
We starten dus met het afdalen over stenen en rotsblokken, later veranderd het pad in een lange grote trap… oneindig lang trapsgewijs naar beneden lopen. Deporterslopen met hun “vracht” bijna rennend voorbij….natuurlijk.
Via het moorland met weinig planten, zien we om ons heen steeds meer en hoger groen verschijnen en uiteindelijk lopen we weer in het tropische regenwoud. Joey wil de hele route al graag apen zien….zijn geduld wordt beloond, we zien kort voor het einde van de route plotseling blauwbil apenin het struikgewas!
We passerenhet officiële teken van de Mweka gate. We zijn terug, hebben desummitbereikt en zijn weer heelhuids terug. Genes wacht ons op bij de gate, champagne wordt geschonken. Feestje! Weer een foto moment natuurlijk!
De bus staat klaar, we gaan inclusief de gidsen terug naar ons hotel. Onderweg nog een korte stop bij een koffieplantage. Genes legt wat uit en laat zien hoe het zit met de koffiebonen.
Ons hotel blijkt overboekt.. we worden naar een anderelodgegebracht. Met zwembad… het ziet er heerlijk uit allemaal. We ervaren het als een aangename verrassing!
Voordat we met elkaar iets gaan drinken, verzorgen de gidsen en deportersdie ons de afgelopen 7 dagen geholpen hebben, eenbedank ceremonie.(zijn wel 30 mensen!)
Ze gaan tegen over ons op het gras met elkaar staanen zingen, noemen de plekken waar we met elkaar geweest zijn, onze namen worden één voor één genoemd. Wij genieten ervan.
Henk bedankt namens ons allemaal de groep voor hun goede zorgen. Voor het iedere keer weer klaar staan voor ons. De gidsen worden natuurlijk ook bedankt! De fooien worden geven.
Wij brengen als groep een toost uit op onze overwinning met een Kilimanjaro biertje!
’s-Avonds hebben we een feestelijke BBQ in onze eerstelodge. Gedekte tafels staan klaar met salades en allerlei anderen heerlijkheden.We worden met gejuich ontvangen, gefeliciteerd en omhelsd. De 4 gidsen hebben we ook uitgenodigd , het wordt een gezellige afsluiter. Met aan heteind van de avond de officiële certificaat uitreiking met opnieuw een persoonlijk woordje. Die gaat mee naar huis!
Morgen wacht ons een nieuwe bijzondere dag. We gaan het project bezoeken waarvoor we donaties hebben opgehaald. De kinderen ontmoeten….
Tot morgen!
De summit poging! Dag 5-6
20-02- 2016
Lieve mensen,
Om 0:00 uur worden we in het pikke donker gewekt. Spannend!! Tot onze verbazing hebben we die paar uur best goed geslapen… deels aangekleed en wel, met je thermo ondergoed en muts op in je warme slaapzak. Je handschoenen, batterijen en mobiel ook in je slaapzak om ervoor te zorgen dat de kou niet je batterij leeg trekt.
Een aantal van ons hebben een “summit porter” geregeld. Deze jongen draagt je daypack voor je en kan zo een extra “tip” verdienen. Zeer dienstbaar zijn ze. Ze helpen graag!
Nadat iedereen goed aangekleed, een laatste toilet gang heeft gedaan en klaar is, vertrekken we als een slinger aan een geregen, voetje voor voetje in het donker met hoofdlamp richting summit. Het eerste stuk is stijl, klimmen we over rotsblokken… we zullen deze nacht nog zo’n 1200 meter stijgen!
Isaya loopt vooraan, Arie ( jawel zo noemt deze gids zich) in het midden en Musa sluit als derde gids de slinger. Werkelijk voetje voor voetje bewegen we ons voort. Zo nu een dan een zip zip moment, niet te lang stil staan want dan worden we koud. Hoofpijn en misselijkheid nemen toe… goed blijven drinken! En die inmiddels vreselijke energie repen blijven eten… onze harten pompen ons bloed in snel tempo door ons lijf.
De gidsen zingen voor ons, heel fijn! “Jambo, jambo Bwana….hakuna matata” Het helpt om de gedachten ook positief te houden. Musa roept geregeld: “ KCC16 make some noise!” “Yeah!” roepen we in koor terug. We worden bemoedigd met schouder klopjes. Daar gaan we met elkaar… in je eigen kandans lopen in het fijnst. Geen grappen meer! Uren lopen we zo door in het donker voor een ieder is het zwaar. De beperkte zuurstof, de klim, bijna bij de summit, emoties komen en gaan. Het is zoals het is en het is mooi! We bemoedigen elkaar op de lastige momenten.
Rond 06.00 uur zien we een prachtige zonsopkomst vanaf de Kili! De andere vulkaan, de Mawenzi gloort prachtig aan de horizon. We zien wolken onder ons komen en gaan.. Een uniek gezicht en we genieten er absoluut van! Daar zit je dan op de Kili zo’n 5000 m hoog te kijken naar de sunrise! Uiteraard worden er mooie foto’s gemaakt.
Het wordt licht en zien in de verte de rand van de krater, Stella point. Een tandje er bij en doorgaan, voetje voor voetje… op adem komen, zip zip en GO!
Allemaal bereiken we de rand van de krater,Stella point op 5756 m hoogte. Dit vieren we met thee en biscuit! Er is speciaal een thee drager mee. ;-) We feliciteren elkaar alvast met dit behaalde resultaat en huggen elkaar, een uur lopen van de absolute summit verwijderd… Deze hebben we overwinning hebben we alvast in de pocket!
Het is druk, foto’s maken doen we later op de terug weg wel. Isaya wil door met de groep. Dit laatste uur zal niet stijl meer zijn, peace of cake, two fingers in the nose, appeltje eitje… er wordt van alles geroepen. We lopen op de rand van de krater, prachtige ijswanden zien we liggen en de wolken onder ons. Nog een klein uur lopen dus naar de TOP! We zien mensen terug lopen, sommigen lijk wit en worden ondersteunt… anderen waggelend naar boven. Wij gaan voetje voor voetje verder… en bereiken uiteindeijk alle 9 de absolute top op 5895 m hoogte!! Wat een geweldige prestatie! Er wordt gehuild en gelachen, opnieuw geknuffeld, gezoend en gevierd. We zijn er allemaal! Foto’s worden gemaakt, met de gidsen, zonder de gidsen, alleen, staand en liggend.
Een aantal van ons hebben de tocht gelopen met een speciale extra reden. Rituelen worden uitgevoerd. Mooi, dankbaar en helend!
En dan weer terug…. Wat voelt het anders, ook een beetje gek. We hebben toegeleefd naar dit TOP moment en dan ga je terug… is het moment daar geweest. De top laat je weer achter je.
Dezelfde weg lopen we terug als we vannacht omhoog gegaan zijn. Bij Stella point rechts af naar beneden... best weer stijl. Het gaat een stuk sneller. De summit porters helpen waar dat wenselijk is en sommigen van ons vliegen bijna al springend naar beneden ondersteund door de porter dus. Een hele ervaring. We lunchen uit onze lunchbox ergens onderweg. Onze porters eten niets valt ons op, ook de gidsen niet.
Zo’n 12 uur na vertrek zijn we terug in ons camp, Barafu camp. We worden opgewacht door de jongens van ons team en getrakteerd op mierzoete limonade. Eten wat in onze eettent en mogen dan een paar uur slapen. Heerlijk!! Meer dan heerlijk… Onze wandeling van vandaag gaat nog verder naar beneden. Nog zo’n 2,5 uur lopen naar High camp. Zin hebben we niet meer maar er zit niets anders op en het lukt ons natuurlijk wel.
Ons tentenkamp staat alweer klaar…. De porters lopen een stuk sneller dan wij doen. Het zijn echte helden voor ons! Na het avond eten gaan we vroeg naar bed en slapen allemaal goed die nacht. Morgen zal onze laatste dag op de berg zijn… zo’n 7-8 uur lopen en vroeg op. Om 05.30 uur gaan we gewekt worden met thee op bed en een bakje warm water om ons op te frissen…
Lieve groet van ons, team KCC16!
Dag 5 op de Kili
19-02 -2016
Lieve lezers,
Vroeg op, we hebben een lange dag voor ons liggen. Uiteraard begint de dag weer met een goed ontbijt. Het si trouwens zo dat elke beker, lepeltje, theezakje, elke banaan, boterham en aardappel mee de berg op gedragen wordt. Alles dat we nodig hebben is vooraf bepaald en meegenomen.
Gelukkig voelen we ons na een nacht slapen weer een stuk beter. De hoofdpijn is grotendeels weg en de misselijkheid ook. Op de een of andere manier voelt deze dag als spannend. De laatste klim dag voor de absolute summit poging. En wat voor klim dag!
Barranco wall ligt direct voor ons. We zien al mensen klimmen vanaf ons kamp. Een “gekleurde slinger” beweegt zich langzaam omhoog. Na de medische check vertrekken we. Inmiddels met een laagje kleding extra en de meesten hebben hun muts al op. De wandelstokken hebben we niet nodig het eerste stuk, dit is meer handen en voeten werk…goed kijken waar je voorganger zijn voeten neer zet zodat jij weet waar jij je voeten neer moet zetten. Isaya, de hoofdgids van vandaag gaat voorop. We klimmen snel in hoogte, ongelofelijk! Een aantal van ons hebben hoogtevrees, we houden elkaar goed in de gaten. Joey ontpopt zich als een echte hulp en steun voor hen die dit kunnen gebruiken. Dat wordt zeker gewaardeerd! De klim van Baranco wall gaat voorspoedig. We passeren de kissing rock… een uitstekende steen die je moet omarmen om goed grip te hebben om deze op een smal punt te passeren. Hoe doen de porters dit eigenlijk met al hun zware spullen? vragen we ons af…
De klim gaat voorspoedig. Eenmaal boven op Baranco wall pauzeren we. Helaas is het op dat moment helemaal mistig. We zien niet veel, drinken thee en gaan weer verder over de steeds kaler worden de vlakte met gesteente om ons heen. We blijven genieten en lachen en het wordt ook stiller in de groep. Opnieuw zien we onderweg onze rood geblokte eettent klaar staan met een warme maatijd. Wat een heerlijkeid! we hebben leuk contact met de jongens van het team.
Door de verminderde zuurstof in de lucht, hebben we onze energie nodig om te lopen. We passeren een plek waar allemaal “altaartjes” staan van stenen op elkaar. Monumenten lijken het, een mooi gezicht. Wij hebben zelf trouwens dag 4 met elkaar een “steentje gelegd” met een wens of gedachte voor een dierbare. Mooi! Een lange dag hebben we gehad als we Barafu camp bereiken op 4680 meter hoogte. Heel blij dat we er zijn na 8 uur lopen! Wat een zaligheid dat onze tentjes al klaar staan…. Thee op ons wacht met popcorn en pinda’s. Maar… vannacht gaan we voor de summit poging! Nogmaals goed eten en een paar uur slapen…weer wat eten en om 00.00 uur zullen we vertrekken… man, man wat is het spannend! Zijn we er wel klaar voor? Water zakken vullen, energie repen mee, goed warme kleding klaar leggen… en een extra diamox… Gelukkig zijn de ongemakken in de groep klein, we kunnen allemaal aan de top poging beginnen. Maar eerst nog een paar uur slaap…
Dag 4 op de Kili
Door Anneke
Lieve mensen,
Kamperen op 4200 m hoogte betekent met je tentje staan op kale steenachtige grond. De hoogte maakt ook dat je minder goed slaapt. We worden wakker op nieuw met eijs op de tent. Al snel komt de zon gelukkig. Onze “waiters” zorgen weer voor een passend ontbijt. Elke ochtend krijgen we porridge, een soort pap, brood en fruit. Na de medische check van elke ochtend gaan we beginnen aan onze wandeling van vandaag. Over rotspaden, steeds verder ophoog. Ons eerste doel is Lavarock van vandaag. Hier zal een warme lunch voor ons klaar staan. Maar die moeten we nog “verdienen”. Het weer is goed! De tocht vandaag gaat als een “W” wordt ons verteld, op en neer dus. We lopen langs wanden van los liggende stenen, een soort van lei stenen. We zien “gletsjers” die 5 jaar terug nog echt gletsjers waren, bedekt met een laag ijs die nu helemaal verdwenen is…. Vergezichten met een prachtige blik op Mount Meru, de kleinere broer van de Kilimanjaro.
Lavarock ligt op een hoger punt en werkelijk, onze eettent staat al klaar als wij aan komen. Dee warme lunch is bereid. Toiletten zijn weer op gebouwd. Wat een kanjers hebben we toch om ons heen, wat een teamwork!
Het weer veranderd in de middag. Er komen wolken en dus lopen we in de mist in eerste instantie. Korte pauzes om zip-zip te doen of nr 1 of nr 2 zijn er maar we moeten door. We willen voor het donker onze camp voor vannacht bereiken. Sommigen van ons krijgen hoofdpijn, voelen zich niet fit. Stap voor stap verder. In je eigen ritme lopen is het fijnst, maar ook dat is zoeken omdat we als groep lopen.
De natuur is en blijft en wordt opnieuw prachtig! Op verschillende hoogtes, anderen beplanting. We krijgen ijzel onderweg, regenjassen aan. Na ijzel komt regen in dit geval…en nog meer regen… we worden nat en koud als we stil staan. De regen zorgt wel voor een prachtige stroom water in e beek waarlangs we lopen. Lobelia en Senicio Kilimanjaro planten zien we volop. De groep loopt wat verder uit elkaar en uiteindelijk bereiken we ons camp voor vannacht, Karanga camp. Een aantal van de groep zitten er goed door heen. Ze krijgen extra medische controles en in dien nodig ook extra zuurstof. He blijven eten ondanks de verminderde eetlust is belangrijk… en dat voelt tegenstrijdig. Ook hier zijn voornamelijk rotsten en gesteente waar tussen we staan met onze tentjes. Heel eventjes breekt de zon nog door. We gaan op tijd naar bed. Morgen staat o.a. de Baranco wall op het programma… we zien hem al en hij ziet er indrukwekkend uit…hoog vooral. Heel eventjes gloort de top van de Kili bovende wolken in de zon… daar gaan we naar toe…het is als een knipoog, ze wacht op ons
Hartelijke groet van ons allemaal!
dag 3 op de Kili
Door Anneke.
Lieve mensen,
En weer een prachtige dag achter de rug! Na een verdiende nachtrust worden we wakker met ijs op de tent. Een prachtig uitzicht op een zeer heldere Mount Kilimanjaro! Wat een uniek moment! Op het hoogste plateau op aarde! Na wederom een heerlijk ontbijt en de medische check vertrekken we met Genes onze hoofdgids, weer een stukje verder naar de absolute top. Prachtig weer met de volle zon( goed ingesmeerd dus) en allemaal in goede stemming. De route begint relaxt door het laatste stukje moorland met hoge heide struiken en mooie kleine bloementjes met hier en daar een lobelia.
Je merkt aan de groep dat het lopen vandaag nog niet veel energie kost, er wordt volop gepraat. De porters halen ons met gemak in en dragen de tenten en het eten allemaal. Wat een luxe!
De weg verandert in een rostblokken waar we overheen of langs gaan, genieten is het sleutelwoord. Helaas moest onze gewaardeerde gids afhaken wegens knieproblemen, gelukkig zijn er nog 3 gidsen die met ons meegaan. Isaya wordt onze nieuwe hoofdgids. We kennen hem natuurlijk al.
We gaan vandaag naar het Fisher plateau voor een warme lunch. Werkelijk een verrassing voor ons dat daar op een stenen plateau onze eettent klaar staat! Met smaak eten we friet met een groentesaus, en vers fruit. Genieten...
We gaan verder, bepakt met onze daypack en met een extra laagje kleding erbij. Het gaat kouder worden, waar het eerst nog 20 graden was is het opeens 14 graden en de wind maakt dat het kouder voelt. Muts op en handschoenen bij de hand houden. We klimmen weer over rotsblokken steeds verder naar boven. Isaya stopt af en toe voor zip zip time, even een paar slokken en verder gaan. De route is opnieuw prachtig!! Divers, met geregeld adembenemende vergezichten. Langs rotsen van lava en diepe droge rivier beddingen. Plotselinge grote inhammen op 4000 m hoogte met drassig gras en kleurijke gesteente waaruit het smeltwater druppelt. Nog een klein stukje en we zijn in ons kamp voor de nacht Moirhut camp op 4200m hoogte!
We frissen ons op en krijgen thee met popcorn en even later opnieuw een warme maaltijd! Uiteraard weer een medical check door een van de gidsen. Op wat kleine ongemakken na voelen we ons goed! We doen het als groep echt super goed. Geen hoogteziekte klachten, geen extra zuurstof is nodig geweest.. Het gaat echt top!
Wel neemt de spanning toe...De summit zien we dichterbij komen, het gaat natuurlijk serieus pittiger worden.
Dag 2 op de Kili
Door Matthijs.
Lieve mensen,
Vanmorgen om 06:30 uur zijn we gewekt met koffie en thee in onze tent, ofwel, koffie en thee op bed. Om 07:30 uur het ontbijt in de grote tent. Heerlijk ontbijt met maispap, porridge dat iets weg had van Brinta. Boterham erbij en wat fruit. Onze spullen ingepakt en daarna werd in no-time en als een ge-oliede machine de tenten ingepakt. Om ongeveer 09.00 vervolgenden wij onze tocht. Eerst zo'n 1,5 uur in het bos (prachtig, echt prachtig), daarna kwamen we voor de rest van de dag in een gedeelte met laagbegroeing, Moirland genoemd.
We hebben vandaag veel hoogtemeters gemaakt. We zijn per saldo 700 meter gestegen, maar onderweg zijn we op en neer gemaakt, dus veel meer hoogtemeters gemaakt. Moe en voldaan zijn we aangekomen in onze kamp op het Shira plateau, het grootste plateau op aarde op deze hoogte (3.500 meter). Onze tenten stonden al klaar, inclusief wc hutje en de eettent. Prachtig zicht op de Kilimanjaro! Ook hier staat er in de avond een prachtige maan en sterrenhemel boven ons. Na een verrukkelijke maaltijd en medische check gaan we vroeg naar bed. We doen het super goed met elkaar!
We lachen veel, Joey praat zonder schroom Engels. Hij is eerlijk dat dit niet echt native is :-). Dus hij hutselt Engels met Nederlands. Wat dacht je van deze: Do you have another raadsel? (de hoofdgids heeft steeds raadsels). En: I have sweet on my face! Maar we vergissen ons allemaal. Daan zei dat his drinking is op. Ach, het zal de hoogte zijn :-).
Al met al best een pittige dag.
Groet van ons vanaf de Kili!
Dag 1 op de Kilimanjaro
Dag lieve mensen, dan eindelijk na een week weer een blog van ons. Helaas hadden we niet toegang tot internet op de Kilimanjaro waardoor bloggen niet lukte. Maar we hebben wel heel veel gedaan en meegemaakt. Wat een uitdaging en pittige klus hebben we geklaard.... Grenzen verlegd... geniet alsnog per dag met ons mee. We hopen snel de hele tocht te kunnen delen met jullie!
Door Anneke en Matthijs
15/02/2016
Eindelijk mogen we gaan! Na een goede nacht voor de meesten en een heerlijk kilimanjaro ontbijt zijn we enthousiast vertrokken. We zijn er klaar voor en willen nu ook echt gaan! Het super vriendelijke personeel vande lodge zwaait ons uit en wenst ons een goede trip.
Na een paar uur rijden over asfalt maar ook dirt road met prachtige uitzichten om mount Meru, bereiken we het registratiepunt voor de Lemosho route. Inschrijven, camelback vullen, lunchen... En dan verder naar het echte startpunt van onze expeditie! Volop aktie, de dragers, gidsen en andere beklimmers...
We gaan direct echt klimmen... best een beetje een verrassing maar we zijn blij... Door prachtig tropisch woud lopen we achter elkaar, genietend! De dragers, dragers passeren ons met veel spullen dragend op rug, hoofd en deels in de nek. Indrukwekkend!
Het lijkt wel of de kleuren hier helderder zijn, frisser, van de bomen en bloemen die we zien.
De sfeer in de groep is goed. We maken onderweg grapjes, leren Swahili van de gids (Poa kizichi kama ndizi ndani ya fridge, haha, dit betekent zoiets als 'ik voel me als a cool crazy banana in the fridge) en leren de gids Nederland (appeltje, eitje, twee vingers in de neus, enzovoort).
Na zo'n 2,5 / 3 uur lopen komen we aan in het kamp. De tentjes staan al opgezet en we ruiken lekker eten. We krijgen een bakje water om ons een beetje schoon te maken. Daarna gaan we in de hoofdtent teatime houden. Thee / koffie met popcorn. Heerlijk. Daarna eten. Courgettesoep vooraf, daarna aardappels met groenten, salade en kip / vis. Koffie en thee achteraf. Medical check gehad. Iedereen is in goede conditie. Nog een potje gekaart met een paar van ons. Nog even bloggen en dan zo lekker slapen. We zitten nu op 2800m hoog.
Daan heeft onverwacht al kennis gemaakt met een aantal agressievelingen. Hij ontdekte net te laat dat hij stond te plassen in een rode bosmieren nest!! Een aanval volgde ;-)
Tot de volgende blog weer!
