Door Anneke

Lieve mensen,

Kamperen op 4200 m hoogte betekent met je tentje staan op kale steenachtige grond. De hoogte maakt ook dat je minder goed slaapt. We worden wakker op nieuw met eijs op de tent. Al snel komt de zon gelukkig. Onze “waiters” zorgen weer voor een passend ontbijt. Elke ochtend krijgen we porridge, een soort pap, brood en fruit. Na de medische check van elke ochtend gaan we beginnen aan onze wandeling van vandaag. Over rotspaden, steeds verder ophoog. Ons eerste doel is Lavarock van vandaag. Hier zal een warme lunch voor ons klaar staan. Maar die moeten we nog “verdienen”. Het weer is goed! De tocht vandaag gaat als een “W” wordt ons verteld, op en neer dus. We lopen langs wanden van los liggende stenen, een soort van lei stenen. We zien “gletsjers” die 5 jaar terug nog echt gletsjers waren, bedekt met een laag ijs die nu helemaal verdwenen is…. Vergezichten met een prachtige blik op Mount Meru, de kleinere broer van de Kilimanjaro.

Lavarock ligt op een hoger punt en werkelijk, onze eettent staat al klaar als wij aan komen. Dee warme lunch is bereid. Toiletten zijn weer op gebouwd. Wat een kanjers hebben we toch om ons heen, wat een teamwork!

Het weer veranderd in de middag. Er komen wolken en dus lopen we in de mist in eerste instantie. Korte pauzes om zip-zip te doen of nr 1 of nr 2 zijn er maar we moeten door. We willen voor het donker onze camp voor vannacht bereiken. Sommigen van ons krijgen hoofdpijn, voelen zich niet fit. Stap voor stap verder. In je eigen ritme lopen is het fijnst, maar ook dat is zoeken omdat we als groep lopen.

De natuur is en blijft en wordt opnieuw prachtig! Op verschillende hoogtes, anderen beplanting. We krijgen ijzel onderweg, regenjassen aan. Na ijzel komt regen in dit geval…en nog meer regen… we worden nat en koud als we stil staan. De regen zorgt wel voor een prachtige stroom water in e beek waarlangs we lopen. Lobelia en Senicio Kilimanjaro planten zien we volop. De groep loopt wat verder uit elkaar en uiteindelijk bereiken we ons camp voor vannacht, Karanga camp. Een aantal van de groep zitten er goed door heen. Ze krijgen extra medische controles en in dien nodig ook extra zuurstof. He blijven eten ondanks de verminderde eetlust is belangrijk… en dat voelt tegenstrijdig. Ook hier zijn voornamelijk rotsten en gesteente waar tussen we staan met onze tentjes. Heel eventjes breekt de zon nog door. We gaan op tijd naar bed. Morgen staat o.a. de Baranco wall op het programma… we zien hem al en hij ziet er indrukwekkend uit…hoog vooral. Heel eventjes gloort de top van de Kili bovende wolken in de zon… daar gaan we naar toe…het is als een knipoog, ze wacht op ons

Hartelijke groet van ons allemaal!